Ondernemer Goffe de Boer stopt op vrijwillige basis met zijn melkgeitenbedrijf in het Friese Feankleaster. De oplopende kosten op het arbeidsintensieve bedrijf zetten hem eerder al aan het denken. Na het wegvallen van de export als gevolg van het blauwtongvirus hakte hij de knoop door.
Melkgeitenhouder Goffe de Boer gaat terug naar de basis, zoals hij het zelf zegt. Hij bouwt zijn melkgeitenbedrijf de komende maanden af en richt zich in de loop van volgend jaar weer meer op z’n eigen advies- en geitenhandelsbedrijf Passion4Goats. ‘Stoppen met melken is een zakelijke beslissing, die we op vrijwillige basis maken. We worden niet gedwongen door wie dan ook’, zo vertelt De Boer.
De Friese ondernemer runt een atypisch melkgeitenbedrijf. Het melken van geiten staat bij hem in feite in dienst van de fokkerij. ‘We halen driekwart van onze omzet uit de handel in lammeren en fokbokjes. We melken onze geiten om fokgegevens te verzamelen en die vast te leggen’, vertelt De Boer, die hoofdzakelijk fokt op exterieur met nadruk op middenhand/inhoud en productie.
De ondernemer levert sinds 2020 fokbokjes aan ki-stations GKN en GIC en collega’s in binnen- en buitenland. Hij doet vooral veel zaken met buitenlandse afnemers. Ongeveer 80% van de door hem verkochte dieren gaat de grens over. Het gros van de dieren wordt in de EU afgezet. De Boer fokt geiten van verschillende rassen. Hij richt zich deels op de handel in exclusieve beesten. ‘Sommige geiten hiervandaan lopen nu in landen als Guadeloupe en Martinique.’
Marge slinkt
In 2022 maakte De Boer als relatieve nieuweling in de sector met zijn bedrijf een moeilijk jaar door, waarin hij weinig tot niets verdiende. ‘Met een achterblijvende melkgeitenprijs en flink gestegen kosten gold dat in 2022 overigens voor de meeste melkgeitenhouders.’ Rusland viel vanwege de oorlog weg als grootste exportbestemming van geiten. Voer en energie stegen fors in prijs en ook de veeartskosten namen toe. Na een aantal goede jaren zag de in 2019 begonnen melkgeitenhouder zijn marge slinken. Steeds vaker vroeg hij zich af of het zin heeft om zijn relatief kleine en arbeidsintensieve melkgeitenbedrijf op deze wijze voort te zetten.
‘In vergelijking met koeien vreten geiten relatief veel brok’
Sneller dan aanvankelijk verwacht, besloot De Boer dit najaar over de toekomst van zijn bedrijf. Het blauwtongvirus sloeg flink om zich heen. De bedrijfsvoering van De Boer wordt er indirect hard door geraakt. De export is nagenoeg weggevallen en alleen enkele uitzonderingslanden zijn overgebleven, waarbij flink extra kosten moeten worden gemaakt.
‘Exportgeiten moeten nu een behandeling met butox of tectonik ondergaan. Na twee weken volgt een PCR-test op het blauwtongvirus door Royal GD. Bij een negatieve uitslag mogen de geiten op transport. De kosten van de test bedragen € 70 per onderzoek. Tel daar de veeartskosten voor het bloed tappen en de langere verblijftijd op het bedrijf bij op en dan kom je zo op € 100 extra per dier. De meeste afnemers willen die extra kosten niet betalen.’ De ondernemer is er rustig onder. Kalm vertelt hij zijn verhaal. ‘We zijn afhankelijk van de export. Dat maakt ons kwetsbaar. Daar was ik me van bewust. Het is de achilleshiel van ons bedrijf.’
Met de paplepel ingegoten

Goffe de Boer krijgt zijn passie voor geiten met de paplepel ingegoten. Zijn vader Auke begint halverwege de jaren ’80 op hobbymatige wijze met het fokken van Nubische geiten. Dit opvallende en kleurrijke ras staat bekend om z’n kenmerkende lange hangoren. ‘Samen met mijn vader liepen we shows af en deden we mee aan NK’s. We boekten regelmatig succes’, de geitenhouder.
Tijdens zijn studie Diergezondheidszorg aan Van Hall Larenstein in Leeuwarden werkt De Boer parttime op een melkgeitenbedrijf in het Friese Deinum. Na het afronden van zijn opleiding werkt hij een jaar fulltime op het bedrijf, waarna hij op reis gaat. Hij droomt van een toekomst als zelfstandig geitenhouder. ‘Dat was m’n ideaal. Het geeft me veel voldoening dat het uiteindelijk ook gelukt is. Daar verandert de huidige situatie niks aan’, vertelt de 44-jarige Fries.
Na zijn wereldreis begint De Boer zijn werkzame leven als kaasmaker bij FrieslandCampina. Daarna gaat hij als ki-adviseur in de rundveefokkerij aan de slag. Hij start bij KI Kampen en treedt later in dienst bij Xsires. Eind 2012 volgt hij z’n passie en begint hij voor zichzelf als onafhankelijk adviseur en geitenhandelaar in de melkgeitensector. ‘M’n hart ligt bij de geiten’, aldus De Boer, die het bedrijf Passion4Goats opricht.
Noodlot
In 2015 slaat het noodlot toe als zijn vrouw Johanna Roorda ernstig ziek wordt. ‘M’n vrouw had een goede baan. Ze werkte vijf dagen per week als teamleider bij een accountantskantoor’, vertelt De Boer. Terwijl z’n vrouw zich noodgedwongen richt op haar gezondheidssituatie, merkt De Boer intussen dat de melkgeitensector in Nederland juist tijden van voorspoed beleeft. Hij gaat meer werken om het weggevallen inkomen van zijn vrouw te compenseren. De Boer werpt zich onder meer op als intermediair en begeleidt ondernemers bij de im- en export van melkgeiten. Tussen 2015 en 2018 maakt hij op zakelijk vlak enkele succesvolle jaren door.
Een mensenleven hangt soms van toevalligheden aan elkaar. Dat hoef je Goffe de Boer niet uit te leggen. Eind 2018 maakt hij zijn langgekoesterde ondernemersdroom waar. Hij koopt het voormalige melkveebedrijf van z’n schoonouders en begint in 2019 z’n eigen melkgeitenbedrijf. Hij gaat in maatschap met zijn vrouw verder onder de bedrijfsnaam Mts. Passion4Goats. ‘Het klinkt misschien cru maar zonder de ziekte van Johanna was ik waarschijnlijk niet zo veel extra gaan werken en hadden we geen financiering kunnen krijgen.’
Tropenjaren
Op de huidige locatie heeft De Boer een Nb-vergunning voor 300 melkgeiten en 450 opfokgeiten. Met een 6-jarenplan begint hij in 2019 aan zijn avontuur in de melkgeitensector. Het zijn tropenjaren. Het ombouwen van het oude melkveebedrijf kost veel tijd en energie. De oude melkput (2×4) wordt uitgebreid naar een 2×16-melkstal voor geiten. W.H. van der Heide voedertransport & opslagsystemen maakt een handig vijzelsysteem in de melkput. ‘Vergeleken met koeien vreten geiten relatief veel brok. Voor 100 kilo melk is nu gemiddeld 50 tot 55 kilo krachtvoer nodig. Dat is in het verleden nog wel meer geweest.’
Pijn in het hart
Op de top molk De Boer 250 geiten. De beoogde serrestalbouw en de uitbreiding naar 500 melkgeiten gaan er nu niet meer van komen. De komende maanden wordt de melkgeitenstapel gefaseerd verkocht. ‘Wat geiten betreft heb ik een fotografisch geheugen. Ik ken ze allemaal. Ik verkoop ze met pijn in m’n hart. Ik heb er buikpijn van.’ De eerste 120 geiten zijn verkocht aan een bedrijf in Luxemburg. Naar alle waarschijnlijkheid stopt De Boer in het voorjaar of vroege zomer van 2024 met melken. ‘Er moet nog een grote groep geiten aflammeren. Een paar van de beste jonge dieren hou ik op mijn bedrijf.’
De Boer wil uiteindelijk zo’n 40 tot 60 geiten aanhouden voor de fokkerij. Hij zet vooral in op het fokken van exclusieve Nubische geiten voor het hogere segment. Met de handel in fokdieren, de vrijkomende plaatsingsruimte voor mest en de verkoop van hooibaaltjes en kuilvoer verwacht De Boer zijn rente en aflossing op te kunnen hoesten. Daarnaast gaat hij zich weer meer richten op geitenadvisering en ki/fokkerij-begeleiding. ‘Bij melkgeiten is nog heel veel (productie)winst te behalen met fokkerij en selectie.’