‘De boerenstand vergrijst in heel Europa in rap tempo. Hoe wij daar mee omgaan, samen met politiek en maatschappij, is één van de grootste uitdagingen voor onze sector’, stelde NAJK-voorzitter Roy Meijer woensdagavond op de openingsavond van de 69ste Agrarische Schouw in Joure.
Meijer was één van de sprekers op de avond die het thema droeg ‘Stikstof, politieke koehandel!!’. Op dat thema werd door Meijer amper ingegaan. Hij stelde wel de piekbelastersregeling het liefst te willen uitbreiden: ‘Natuurlijk zijn wij voorstander van doelgericht emissiebeleid in plaats van het halsstarrig blijven richten op de KDW. Maar het is inmiddels wel duidelijk dat de hele stikstofdeken teruggebracht moet worden in omvang. De veehouderij zal daar een bijdrage in moeten leveren. Geef je alle boeren de kans, dan ben ik ervan overtuigd dat velen wel oren hebben naar een soort stoppersregeling.’
Meijer stelde ook overtuigd te zijn dat we naar een toekomst toe bewegen waarin er minder vee gehouden wordt. Mede om reden dat er minder boeren overblijven. Niet alleen omdat die willen of moeten stoppen in verband met regelgeving of economische wetten, maar door vergrijzing van de sector. ‘In de hele EU ligt het aantal boeren onder de 35 jaar lager dan 8%. Meer dan 40% is ouder dan 65 jaar. Er houden dus de komende jaren alleen al om leeftijd echt heel veel boeren op. Wat dat betekent en hoe wij daar zelf op inspelen als sector, is iets wat we veel meer moeten bespreken. Want het is nog al wat.’
De voorzitter van de jonge boeren stelde verder dat praten over een landbouwakkoord heeft gebracht dat er meer begrip en respect is voor de agrarische sector binnen de politiek. ‘Bij LNV leefde echt sterk het idee dat ze gewoon de pinpas bij Rabo, FrieslandCampina en Agrifirm er even door konden om zo geld op te halen om duurzaamheid af te dwingen. Absurd, denken wij dan, maar zo ging het wel. Later liep ik bijvoorbeeld bij de fractie van PVDA/GL bewust nog langs om na te praten en kreeg te horen dat ze echt verbaasd waren dat wij boeren zulke concrete ideeën al hebben, en waar we deels al aan werken, om te kunnen verduurzamen.’
‘Ook in Brussel proefde ik onlangs nog duidelijk meer interesse en aandacht voor de positie van boeren en voedselproductie’, vervolgde Meijer. ‘In Europa hebben we amper energie en delfstoffen, maar wel water en voedsel. Om die vier zaken draait het nu en de komende jaren als het gaat om strategische belangen en geopolitiek. Het wordt de politiek steeds duidelijker dat je daarvoor boeren nodig hebt. En die komen er steeds minder dus wordt ook voedselproductie schaarser én dus meer waard. In veel akkerbouwgewassen laat zich dat inmiddels al duidelijk zien, daar worden enorme kasstromen gedraaid.’
Of Meijer en z’n NAJK niet veel te meegaand zijn richting de politiek?, kreeg hij van verschillende kanten uit het publiek als vraag voorgeschoteld. ‘Nee, dat geloof ik niet. We hebben te maken met een politieke realiteit en uitdagingen die er liggen. Ik pak liever zelf met de sector de handschoen op en kom met ideeën richting de toekomst dan te wachten op de politieke grillen die er steeds, en zeker bij elke verkiezingsronde, opspelen.’
